خشونت تنها کبودی چشم، سر وصورت از اثر لت و کوب نیست. خشونت گاهی نگاه های خشمگین پدری است که به علت چنددقیقه به تاخیر رسیدن دخترش از مکتب به خانه به سوی اوبا حرف های بد و زشت، تیرهای زهرآگین پرتاب می کند.

خشونت تنها سنگسار، قتل ،تجاوز نیست. خشونت سوالهای پرازمعانی زشت و بدی است که برادری به علت منظم بودن سر و تن خواهرش از او می پرسد و او را فاحشه خطاب می کند.

خشونت فریادهای غیرقابل تحمل شوهری است که فقط ازچنددقیقه دیررسیدن غذا بر سر سفره ی نان بلند می شود. او به عوض اینکه از همسرش به خاطر پختن غذای عالی سپاس گذاری کند، همسرش را با حرف های نادرست ونا پسند، ناراحت کرده وخواب را برایش حرام می سازد.

چه فکرمیکنی دوست من!
قدم به قدمی که زن این سرزمین مردسالار برمی دارد، در دلش هزار و یک دلهره و اضطراب است که مردان خانواده و جامعه اش درمورد او چه قضاوتی خواهند داشت؟

زن مجبوراست با نگاه های هراسان و کنجکاو،تک تک چهره های مردان را ازنظر بگذراند تا بتواند بفهمد آیا کار بدی را مرتکب شده است یا نه؟

گاهی حتی رفتارها و گفتارهای طعنه آمیز بعضی از زنان وهم جنسان خویش را هم باید تحمل کند، تا تلاش هایش برای زندگی کردن، دستاوردها و موفقیت هایش ادامه پیدا کنند.

ناعمه

Naame — “Helpless Woman.” Photo by Iain Cochrane